Το Κερκυραϊκό Περγαμόντο (en: Corfiot Bergamot, it: Bergamotto Corfiota) αποτελεί ποικιλία του Περγαμόντου (Citrus bergamia - "Κίτρον Περγάμιο") του γένους Κίτρος.

Το δέντρο Περγαμόντο (Citrus bergamia) είναι εσπεριδοειδές και ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών. Το Κερκυραϊκό Περγαμόντο είναι δέντρο αειθαλές, σχετικά μικρό σε μέγεθος με μέγιστο ύψος 3-4 μέτρα και διάμετρο στέμματος που δεν ξεπερνά τα 4 μέτρα.

Τα κλαδιά του Κερκυραϊκού Περγαμόντου είναι ακανόνιστα, απλωτά και φέρουν μικρά αγκάθια (max 1,5 cm)τα οποία εκφύονται από τον ίδιο οφθαλμό και ταυτόχρονα με το φύλλο.

Τα βλαστάρια του Κερκυραϊκού Περγαμόντου είναι χρώματος ανοικτού πράσινου.

Τα φύλλα του Κερκυραϊκού Περγαμόντου είναι μεγάλα, λογχοειδή χωρίς πτερύγια (με ελάχιστο ίχνος πτερυγίων).

Τα άνθη του Κερκυραϊκού Περγαμόντου είναι υπόγυνα, τέλεια, λεύκα. Από μικτό οφθαλμό εμφανίζεται ποδίσκος από τον οποίο εμφανίζονται από ένα (1) έως και εννέα (9) άνθη τα οποία αναπτύσσονται και ανοίγουν διαδοχικά.

(Βλέπε λεπτομέρειες για άνθη και άνθηση)

Οι καρποί είναι σχετικά μεγάλοι σφαιρικοί, μεγαλώνουν σε ομάδες και έχουν χρώμα πράσινο κατά την ανάπτυξη και ανοιχτό κίτρινο στην ωρίμανση τους.

Η ωρίμανση του Κερκυραϊκού Περγαμόντου γίνεται περίπου οκτώ μήνες μετά την ανθοφορία. Η βασική παραγωγή (Ανοιξιάτικη ανθοφορία) συλλέγεται Δεκέμβριο - Ιανουάριο. 

Οι καρποί του Κερκυραϊκού Περγαμόντου έχουν προεξέχουσες κορυφές με ανθεκτικούς στήμονες. Η 'σάρκα' τους (που αντιστοιχεί στο ενδοκάρπιο) είναι πολύ μικρή σε σχέση με το συνολικό μέγεθος του φρούτου και χωρίζεται σε τμήματα (σκελίδες ή φέτες). Το χρώμα της είναι υποπράσινο.

Κάθε φέτα περιβάλλεται από ινώδη ιστό λευκού χρώματος (ράκος). Στο εσωτερικό της κάθε φέτας υπάρχουν πολλά ασκίδια, τα κύτταρα της σάρκας που είναι γεμάτα χυμό καθώς και μέχρι 3 σπόρια , αλλά μπορεί να υπάρχουν και φέτες χωρίς καθόλου σπόρια.

Ο εξωτερικός φλοιός (flavedo) είναι έντονα ρυτιδωμένος με μεγάλους ελαιογόνους αδένες και θύλακες αιθέριου ελαίου. Το εξωτερικό τμήμα του φλοιού περιέχει το μεγαλύτερο μέρος του αιθέριου ελαίου.

Το εσωτερικό τμήμα του φλοιού (albedo) είναι λευκό, παχύ έως και 2,5 εκατοστά και φέρει ποσότητα αιθέριου ελαίου σε διακριτά ασκίδια και ελαιογόνους αδένες. Η λευκή σάρκα δεν έχει την κολλώδη υφή που έχει ο εσωτερικός φλοιός του κίτρου.

Λόγω των δυσκολιών που έχει η καλλιέργεια του αλλά και της μεγάλης παραγωγικότητας καρπών, το φυτό δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο. Συναντάται είτε σε αρχοντικά είτε σε περιοχές όπου γίνεται συστηματική καλλιέργεια εσπεριδοειδών κυρίως στην περιοχή των Πάγων και του Περάματος.

Το μέγεθος του καρπού ποικίλει ανάλογα με τις συνθήκες. Εχουν παραχθεί και φρούτα με διάμετρο 15-16 εκατοστά και βάρος 1,5 - 1,6 κιλών.

Ακολουθούν λεπτομέρειες για το άνθος και την άνθηση του Κερκυραϊκού Περγαμόντου.

Το έλαιο, το ξύσμα αλλά και ο χυμός από το Κερκυραϊκό Περγαμόντο χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στην κοσμετολογία για την παρασκευή αρωμάτων, επιθεμάτων και κρέμας προσώπου. Επίσης χρησιμοποιείται ως αρωματικό σε σαπούνια, αρώματα, λοσιόν, αποσμητικά, κεριά κ.ά.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες που διαθέτει το Κερκυραϊκό Περγαμόντο είναι πολλές: αναλγητικές, αντικαταθλιπτικές, αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και κατευναστικές ενώ βοηθά την αναδόμηση του δέρματος, τη σύσφιξη και την επούλωση των πληγών.

Ο χυμός του κερκυραϊκού περγαμόντου έχει ευεγερτετικές συνέπειες στον έλεγχο του ζαχάρου.

Βλέπε Κοσμετολογία και Ιατρική

Το εσωτερικό του καρπού από το Κερκυραϊκό Περγαμόντο δεν τρώγεται χρησιμοποιείται για να δώσει πικρή γεύση και χωνευτικές ιδιότητες σε άλλους χυμούς αλλά και για παρασκευή μαρμελάδας.

Το ξύσμα του φλοιού από το Κερκυραϊκό Περγαμόντο και το έλαιο που αυτό περιέχει χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και την ποτοποιία, ως αρωματικό σε ροφήματα (π.χ. Τσάϊ) καθώς και ως συστατικό στο μαρινάρισμα κρεάτων.

Από το εσωτερικό του φλοιού από το Κερκυραϊκό Περγαμόντο παρασκευάζονται γλυκό του κουταλιού, σακχαρόπηκτο και μαρμελάδες.

Βλέπε Γαστρονομία (χρήσεις και συνταγές)